Friday, October 13, 2017

‌Nidahas Adyapanaya rakagatha yuththe ayi?

                                                 නිදහස් අධ්‍යාපනය  රැක ගත යුත්තේ ඇයි?

නිදහස් අධ්‍යාපනය විනාශ වෙමින් යන මොහොතේක කණාමැදිරි එළියක් තරම්වත් පුංචි අදහස් කීපයකින් හෝ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ අධ්‍යාපනයේ ඇති වැදගත්කම පිළිබඳව ඔබ සමග බෙදා ගන්නට සිතුනි.

නිදහස් අධ් අධ්‍යාපනය යනු ‍රාථමික අධ්‍යාපනයේ සිට ප්‍රථම උපාධිය දක්වා ුදල් ගෙවීමකින් තොරව එසේත් නැත්නම් නොමිලේ අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අයිතියයි අප නිදහස්් අධ් අධ්‍යාපනය මේ වනවිට ලබමින් පවතින්නේ එදා සී ඩබ්ලිව් ඩබ්ලිව් කන්නන්ගරයන් ිදහස් අධ්‍යාපන පනත හඳුන්වා දීම නිසාය. නමුත් අප දන්නා කාරණයක් වන්නේ එදා සී ඩබ්ලිව් ඩබ්ලිව් කන්නන්ගර ිදහස් අධ්‍යාපනයේ පියා)  නිදහස් අධ්‍යාපන පනතක් හඳුන්වා දීමට පෙර සිටම නිදහස්් අධ්‍යාපනය ලබා ගැනීමට ිවිල් සමාජය තුළ ක්‍රියාකාරීන් අරගලයක නිරත වුනි .

නමුත් අප අධ්‍යාපනයේ වැදගත්කම සාකච්ඡා කිරීම්ේදී ඉතිහාසය පිරික්සා බැලීම වැදගත් යැයි සිතමි. ්‍ප්‍රාතමික සාමූහික සමාජයේ සිට නැතිනම් ගල් යුගයේ සිට මේ දක්වා මිනිසා පරිණාමනය වී වඩා යහපත් යැයි සැලකෙන සමාජය දක්වා පරිවර්තනයය වී තිබෙන්නේ මෙම අධ්‍යාපනය එසේත් නැතිනම් දැනුම් සම්ප්‍රේෂණය වීම හරහාය. ගල් යුගයේේ අහඹු ලෙස ගල් ආයුධ වලට තුවාල වීම නිසා  එම තියුණු ආයුධ හරහා දඩයම් කළ හැකි බව නිගමනය කර තියුණු ආයුධ දඩයම් සඳහා යොදාගනී. එමෙන්ම ගින්දර සොයා ගැනීම ම්නිසාගේ විශාල ජයග්‍රහණයක් ලෙස සැලකේ .ප්‍රාථමික සාමුහික සමාජය, ඉන් පසුව වහල් සමාජය, වහල් සමාජයෙන් පසු වැඩවසම් සමාජයත් ඉදිරියට  එද්දී මෙන්ම දැනට පවතින නේශ්වශ්වර සමාජ ක්‍රමය දක්වා සමාජ පරිවර්තනයන් එසේ නැතිනම් සමාජ ප්‍රගමනය සිදුවන්නේ මෙම දැනුම සම්ප්‍රේෂණය වීම හරහාය. නොඑසේ නම් මේ අධ්‍යාපනය ලැබීම හරහාය. 

මොහොතක් සිතන්න, ෙම අධ්‍යාපනය ලැබීම එක්තරා කොටසක්ට පමණක් සීමා වුවහොත් මෙම සමාජ ප්‍රගමනයට කෙතරම් දුරට බලපානවාද යැයි අපට සිතිය හැක. ඔබ බෞද්ධයෙක් නම් රජාණන් වහන්සේ දේශනා කළ ධර්මය ඉදිරියට ගමන් කිරීම දෙස මොහොතක් සිතන්න එදා බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කළ ද ධර්මය සීමිත පිරිසකට පමණක්, නොඑසේනම් වරප්‍රසාද ලත් පිරිස්කට පමණක් දේශනා කළේ නම් මේ දක්වා එම ධර්මය විකාශනය වීම සහ එයින් සමාජයට යහපත් ප්‍රතිඵල ඇති වීමේ හැකියාව කෙතරම් දුරට අඩු විය හැකිද ? ආතර් ශ්‍රී ක්ලාක් විද්වතාණන් පවා විශ්වය සම්බන්ධ තමන්ගෙ සොයාගැනීම් තමන්ගේ නමට ලියවා නොගෙන, එනම් පේටන්ට් බලපත්‍රයකින් තමන් සන්තක කර නොගෙන සිටියේ එය ඉදිරියට සියලු දෙනාටම භාවිතා කළ යුතු වැඩි දියුණු තාක්ෂණයක් නිසාය. එම නිසා සමාජයේ යහපත් ඉදිරි පැවැත්ම උදෙසා දැනුම, අධ්‍යාපනය සියලු දෙනාටම ලැබිය හැකි දෙයක් බවට පත් විය යුතු බව විවාදයක් නොමැත.

නමුත් මෑත කාලය වන විට සීග්‍රයෙන් අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කරමින් පවතී. අධ්‍යාපනය ලාභය උදෙසා වෙළඳ භාණ්ඩයක් කිරීම තුළින් මුදල් සහිත වරප්‍රසාද ලත් සීමිත පංතියකට පමණක් සීමා වන තත්ත්වයක් ඇතිවී තිබේ. මෙය සමාජ ප්‍රගමනය බරපතළ බාධාවක් බව අවබෝධ කරගත යුතුය. බොහෝ දෙනා මතු කරන තර්කය වනුයේ මුදල් ඇති අය මුදල් දී අධ්‍යාපනය ලැබූ පමණින් එය නිදහස් අධ්‍යාපනයට බාධාවක් නොවන බවයි. මෙය හුදෙකලා කාර්ණයක් ලෙස නිවැරදි යැයි හැඟුනත් අධ‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කිරීම රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්තිය ලෙස සලකන රජයකින් නිදහස් අධ්‍යාපනය ආරක්ෂා කිරීම සිදු වේ යැයි සිතීම විහිලු සහගත කාරණයකි. උදාහරණයක් ලෙස නොමිලේ භාණ්ඩ ලබා දෙන කඩයක් සහ මුදලට භාණ්ඩ විකුණන කඩයක් එකම මුදලාලි කෙනෙකුට ඇතැයි සිතන්න.මෙහි මුදලාලිගේ අභිප්‍රාය වනුයේ කෙසේ හෝ ලාභය ලබා ගැනීමයි. මුදලාලිගේ නොමිලේ භාණ්ඩ ලබාදෙන කඩය දිගු කාලීනව පැවතුනහොත් භාණ්ඩ අලෙවි කරන කඩයට ලාභය  වැඩිවීමක් සිදු නොවේ. භාණ්ඩ අලෙවියේ ලාභ ලබා ගැනීමට නම් භාණ්ඩ වැඩි ප්‍රමාණයක් අලෙවි කිරීම් හෝ එක් භාණ්ඩයක් නිපදවීමට වැයකරන මුදල අඩු කිරීම් හෝ එක් භාණ්ඩයක් අලෙවි කරන මුදල් වැඩි කිරීමට සිදුවේ. මෙය අධ්‍යාපනයට ආදේශ කළ විට අධ්‍යාපනය අලෙවි කිරීම්ේදී ලාභය වැඩි කිරීමට නම් ගැනුම් කරුගෙන් ලබාගන්නා මුදල් ප්‍රමාණය වැඩි කිරීම හෝ අධ්‍යාපනය ලබාදීමට යොදවන මුදල් ප්‍රමාණය අඩුකිරීම හෝ අධ්‍යාපනය ලබා දෙන ගැනුම් කරුවන් ප්‍රමාණය වැඩියි කළ යුතුය. නමුත් අධ්‍යාපනය ලබාදෙන සේවාව සඳහා ගැනුම් කරුගෙන් අය කරන ුදල් ප්‍රමාණය වැඩි කිරීම යම් සීමාවකට පමණක් සිදු කළ හැකි අතර ඉන් ඉදිරියට මුදල් ප්‍රමාණය ඉහළ දැමිය නොහැක.අනෙක් කාරනය වන අද්‍යාපනය ලබා දීමේ අවස්ථාවක් සඳහා යොදවන මුදල් ප්‍රමාණය අඩු කිරීම යනු අධ්‍යාපනයේ ප්‍රමිතිය අඩුවීමයි. එයද අපට කිසිසේත් අනුමත කළ හැක්කේ්කක් නොවේ. තුන්වැනි කාරණය ගැනුම්කරුවන් ප්‍රමාණය වැඩි කිරීම‍යි. උදාහරණයක් ලෙස ලබාදෙන උපාදි ප්‍රමාණය වැඩි කිරීමයි. නමුත් පෞද්ගලික  අධ්‍යාපනයට යැයි විශේෂිත පිරිසක් බිහි නොවන නිසා ප්‍රමාණය වැඩි කිරීමට නම් අනිවාර්යෙන්ම නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් අධ්‍යාපනය ලබන ප්‍රමාණය අඩු වී එය පෞද්ගලික අධ්යාපනය ලබන තත්වය දක්වා යොමු විය යුතුය.එනම් නිශ්චිතවම අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය ස්ථාවර වීමට නම් නිදහසිදහස් අධ්‍යාපනය නැති වී යා යුතුය. වර්තමානයේ වනවිට සිදුවන්නේ  එයයි. 



මෙලෙස අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය වීම නතර කළ යුතු බවට විවාදයක් නොමැත. ඉතිහාසයේ පටන් ලාංකීය ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය ප්‍රමුඛ සංවිධාන අධ්‍යාපන පෞද්ගලීකරණයට විරුද්ධව සටන් වැදුණි. උතුරු කොළඹ වෛද්‍ය පීඨ සටන, අධ්‍යාපන ධවල පත්‍රිකාවට එරෙහි සටන, ජයතිලක කමිටු වාර්තාවට, තාරා හැරල් වාර්තාවට විරුද්ධව සිදුකළ සටන් මේවාට උදාහරණ කිහිපයකි. වර්තමානය වනවිට ජාතික ප්‍රශ්නයක් ලෙස පැන නැගී ඇති සයිටම් විරෝධී අරගලය ඒ හා සමාන අරගලයකි. නමුත් අප තරයේ මතක තබා ගත යුතු කාරණය වන්නේ,  අධ්‍යාපනය ලැබීම සියලු දෙනාගේ අයිතියකි. වර්තමානය වනවිට අධ්‍යාපනය ලබන කිසිවෙකුගේ(පෞද්ගලික ආයතන වලින් හෝ) අධ්‍යාපන අයිතිය නැති කිරීමට තවත් අයකුට නොහැක. නමුත් වර්තමාන ශිෂ්‍ය වියාපාර සටන් වල සටන් පාඨ සලකා බැලූ විට උපාධි කඩ අහෝසි කරනු යන්න අප හැමටම පෙනී යන ප්‍රධාන කාරණයකි. මෙය අප විමසා බැලිය යුතුය. නිදහස් අධ්‍යාපනය රැකග ගැනීමට නම් අනිවාර්ය අධ්‍යාපන පෞද්ගලික පෞද්ගලීකරණය නතර කළ යුතුය. උපාධි කඩය අහෝසි කල යුතුය. නමුත් දැනට අධ්‍යාපනය ලබන කිසිවෙකුගේ අධ්‍යාපන අයිතිය අහෝසි නොවී තිබුය යුතු මෙන්ම දැනට පවතින අද්‍යාපන අවස්තා ප්‍රමාණය අඩු නොකල යුතුය. එනම් යම් උපාදි කඩයක් වැසී යන්නේ නම් ඊට සමාන නිදහස් අද්‍යාපන අවස්තා ඇතිවිය යුතුමය.

එසේනම් සියලු දෙනාගේ අධ්‍යාපන අයිතිය ආරක්ෂා වීම සහ සමාජ ප්‍රගමනයට අත්‍යවශ්‍ය සියලු දෙනාටම අධ්‍යාපනය ලැබීමේ හැකියාව නිශ්චිතව පවත්වාගැනීමට නිදහස් අධ්‍යාපනය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා එක්වෙමු. ජය.. 

   

8 comments: