"ඕක ඉතිං අපේ කරුමේ", "කරුමේ වළක්වන්න බෑ නේ", "ඒක දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත", "දෙවියන්වහන්සේ කියපු දේවල් ප්‍රශ්න කරන්න බෑ". අප සමාජයේ බහුතරයක් වැඩිහිටි ප්‍රජාව මේ ආකාරයෙන් සියල්ල කර්මයටත් දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්තටත් භාර දී තිබූ වකවානුවක් පසු කරමින් අද වනවිට යම් කාරණා සම්බන්ධයෙන් ඒ හා බැඳුණු ආගමික වටපිටාව යම් ආකාරයෙන් හෝ විමසා බලන්නට උත්සාහ කරමු.
වසර 2500කට ඉහත දී බුදුන් වහන්සේ ඉදිරිපත් කළ බෞද්ධ දර්ශනයේත් ජේසුස් වහන්සේගේ ධර්මයේත් අල්ලා දෙවියන්ගේ ධර්මයේත් මා විශ්වාස කරන ආකාරයට මූලික හරය වන්නේ මිනිසුන් සහ සමාජය වඩා යහපත් බවට පත් කිරීමට මග පාදා දීමයි. ඒ ඒ කාලවලදී ඒ ඒ ශාස්තෘවරුන් ඒ සඳහා විවිධ උපක්‍රම යොදා ගත්හ. මා විශ්වාස කරන ආකාරයටයට බුදුන්වහන්සේ හොද නරක හැසිරවීම්ට "පින් පව්" යන වචන භාවිතා කරන ලද්දේත් අනෙක් ආගම්වල "දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත" යන යෙදුම් භාවිතා කරන ලද්දේත් එකල අවිඥානික සමාජයට සියල්ල දාර්ශනිකව අවබෝධ කර දීම අපහසු නිසාත් කුමන හෝ ආකාරයකින් එම සමාජය යහපත් දිශාවකට යොමුකල යුතු නිසාත් ය.
නමුත් පසු කාලීනව එම විඥානවාදී හිඩැස් වලින් ප්‍රයෝජන ගත් සමහර ප්‍රබලයින් ඒවා සමාජයේ අයහපත කරා යෙදවීය. ශුද්ධවූ යුද්ධය නමින් ඝාතන සිදු කරන්නේ ඒ නිසාවෙනි. එය එක් ආගමකට පමණක් ලඝු වූවක් නොවේ. කුළ බේදයට එරෙහිව විප්ලවය සාර්ථකව ජයගත් බුදුන්ගේ දර්ශනය අනුගමනය කරන්නේ යැයි පවසන බෞද්ධයන් තුළ කෙතරම් කුළ ගෝත්‍ර වාදය ඇත්තේ ද යන්න මේ සඳහා තවත් නිදසුනකි. සැමට මෛත්‍රිය පතුරුවන්නට උගන්වන බෞද්ධ දර්ශනය අනුගමනය කරනන්නන් බුදුදහම රැකගැනීමට "කෙලක් පරයින් නැසීමට" සූදානම් ය. සැබැවින්ම අප අනුගමනය කරන්නේ එදා ඒ දාර්ශනිකයන් සඳහන් කළ දර්ශනයන් නොවන බව පැහැදිලිය.
කාල් මාක්ස් වැනි දාර්ශනිකයන් සිය දර්ශනය සඳහා ප්‍රධාන වශයෙන් භෞතිකවාදී පදනම් යොදා ගත්හ. විද්‍යාවේ ඉහලින්ම සදහන් කරන ඇල්බට් අයින්ස්ටයින් සාපේක්ෂතාවාදය ගැන කරුණු සඳහන් කිරීම්ට වසර දහසකට පමණ පෙර බුදුන් වහන්සේ ඒ පිළිබඳ ව දේශනා කර ඇත. නමුත් එම පැරණි දර්ශනයන් සමාජගත වූ විඥානවාදී පදනම් නිසා පසු පසුකාලීනව ඒවා තුළ ගැටලු මතු වූ බවට සිටිය හැක. ලෝකය දෙවියන් මැවූවක් නොවන බවට ඔප්පුවී හමාරය. නමුත් සියල්ල භෞතික වාදයට අනුව පැහැදිලි කළ නොහැකි වුවත් එය වඩාත් තර්කානුකූල පදනමක්කි. පවට ඇති ඇති බිය නිසා හෝ පසුකාලීනව කර්ම විපාක පලදේවී යන අදහසින් හෝ වැරදි ක්‍රියා නොකිරීම යහපත් වුවත් යම් අසාර්තකත්වයකදී තමන්ගේ කරුමය යැයි සිතා උත්සාහය අත් හැරීම අනුවණකමකි. තම දරුවාට පාසලක් නොලැබෙන අවස්ථාවකදී එය කර්මයට භාර දී අත් හැරීම නොව දරුවරුවාගේ අධ්‍යාපන අයිතිය වෙනුවෙන් සටන් කළ යුතුය.
ආගම් දර්ශනයන් ඉගෙන ගමු. සියල්ලට ගරු කරමු. භෞතිකවාදය හදාරා මිත්‍යාවට මිත්‍යාවට වැට බදිමු.
No comments:
Post a Comment