පසුගිය දිනෙක ගිංතොට ප්‍රදේශයේ ඇතිවු නොසන්සුන් තත්ත්වයත් කාලයක සිට මතුවෙමින් යටයමින් නමුත් විසදුමක් නොවූ ජාතික ගැටලුවත් නිසා මෙම සටහන ලියන්නට සිත වද දුනි. තිස් වසරක යුද්දයේ අදුරු මතකය සති දෙකකින් සියල්ල අමතක වන අපිට මතක නැතුවා සේය. එසේ නොවේ නම් අදේශපාලනික මෝඩ කමය. රුසියානු ජනපති මුස්ලිම්වරු සියල්ල වනසා දමන බවට පාරම් බෑවිට එයට හුරේ දමන අපේ ජාතික බුකී "වීරයන්ගෙන්" මීට වැඩි දෙයක් බලාපොරොත්තු විය නොහැක. අයි.එස්.අයි.එස්. වැනි ත්‍රස්ත සංවිධාන වලට ආයුධ සපයන්නේද රුසියාව වැනි රටවල් වලින් බව ඔවුන් නොදනී.
ලංකාව දෙසට හැරෙමු. 56 බණ්ඩාරනායකගේ සිංහල භාෂා පනතත්, බණ්ඩාරණායක චෙල්වනාගම් ගිවිසුම් තුලින් බලය පවත්වා ගැනීමට දැරූ උත්සාහයේ සහ තවත් එවැනි ජාතිවාදී ක්‍රියා නිසා තිස් වසරක යුද්ධයක් රටට හිමි විය(සිංහල ජාතිවාදය උපරිමයට භාවිත කරමින් බණ්ඩාරනායක බලයට පත්වන අතර දෙමළ ජාතිවාදය භාවිත කරමින් චෙල්වනායගම් බලයට පත් වුවද බලය පවත්වාගෙන යාමට නැවත ඔවුන් ගිවිසුම් ගත විය). එම උනුසුම මැකී යන්නත් මත්තෙන් නැවත වරක් රට යුද්දයකට තල්ලු කිරීමට වලිකන පිරිසක් සිටින බවට රටක් ලෙස අප තීරුම් ගත යුතුය. යුද්ධය ධනේෂ්වර පාලකයන්ට නිතරම හිගන්නාට තුවාලය වැනිය.ඉතිහාසය පුරාවට ඔවුන් එය ආයුදයක් කර ගැනුනි. රණවිරුවණ් ජීවිත පරිත්‍යාග කර රට ත්‍රස්තවාදයෙන් මුදවා ගැනීම ජඩ දේශපාලුවන් විසින් තවමත් විකුණාගෙන කයි. ගින්තොට සිද්දිය පවා හුදෙක් දෙපිරිසක් අතර ගැටුමක් බවත් එය ජාතිවාදී ගැටුමක් දක්වා වර්ධනය කරනු ලැබ ඇත්තේ ජඩ දේශපාලුවන් සහ අන්තවාදී සංවිධාන විසින් බව තොරතුරු හෙලිවෙවින් පවතී. අප කාතුලත් දුවන්නේ රතු පැහැති මනුස්ස ලේය. එය ජාතිකත්ව අනුව බෙදා වෙන්කිරීමට තැත්කිරීම කිසිසේත්ම මිනිස් කමට උචිත ක්‍රියාවක් නොවේ.
එමෙන්ම මෙම ගැටුම පිලිබද අසත්‍ය තොරතුරු සහ ජනතාව කුපිත කරවන සුලු පුවත් රැසක් සමාජ ජාලා වෙබ් අඩවි වල ප්‍රචාරය විය. මෙවැනි දේ පාලනයට රජයකට පැහැදිලි වගකීමක් ඇත. ලියුම් කරු විස්වාස කරන පරිදි මෙවැනි අවස්තාවකදී, තොරතුරු හරි හෝ වැරදි හෝ ප්‍රචාරය වීම වැලැක්වීම ඉතා අපහසුය. තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතියද ජනතාවට ලබාදී ඇති අවදියක රජය මැදිහත් වී හැකි ඉක්මනින් සත්‍ය තොරතුරු නිසි අයුරින් සමාජ ගතකරන්නේ නම් අසත්‍ය තොරතුරු වලින් ජනතාව මුලා වීම වලක්වාගත හැක. නමුත් ධනේෂ්වර පාලකයන්ට එවැනි අවශ්‍යතාවයක් ඇත්ද යන්න සැක සහිතය.
ප්‍රශ්න කල යුතු සහ සිතා බැලිය යුතු තවත් කරුණක් තිබේ. සිංහලේ, බොදු බලේ වැනි අන්තවාදී සිංහල සංවිධාන වලට දකුණේ වාමාංශික සංවිධාන සහ ප්‍රගතිශීලී ජනතා බලවේග තුලින් දැවැන්ත විරෝධයක් එල්ල වූවද මුස්ලිම් අන්තවාදී සංවිදාන වලට සැලකිය යුතු විරෝධයක් සංවිදානාතමක ලෙස එල්ල වෙනවා අඩුය. මුස්ලිම් අන්තවාදයට පිලිතුර සිංහල අන්තවාදය නොවන බව තරයේ විස්වාස කරන අතර නීතිය රටේ සැමට සාධාරණ විය යුතු බවද තරයේ විස්වාස කරමි(නීතිය පාලකයාගේ කැමැත්ත බව නොදැන නොවේ). මාර්ග නීති කාටත් පොදුය. ළමා විවාහ තහනම් විය යුතුය. මේ කිහිපයක් පමණි. මේවාට ප්‍රතිවිරෝධය ඇති විය යුත්තේ එම ජන කොටස් වලින්මය. ඒ සදහා ඔවුන් ලෝකයට විවර කිරීම සියලුදෙනාගේ වගකීමයි. එන්න අපි සියල්ලන්ටම මනුශ්‍යත්වයේ දෑත් දිගු කරමු. ධනේෂ්වර උගුල් වලට හසු නොවෙමු. ජනතාවට නොව ධනේෂ්වර ජාතිවාදී පාලකයන්ට එරෙහි වෙමු. ජාතිවාදයට තිත තබමු. ජය!!!
No comments:
Post a Comment