Sunday, February 4, 2018

"I HATE POLITICS" මන් මේ පාර චන්දෙ දෙන්නෙ නෑ, නැත්තන් කටු ගානව.


බැජ් ෆොටෝ එක ගන්න කියල කටුබැද්දෙ අපේ එකෙක්ගෙ ගෙදර යන්න අම්බලන්ගොඩින් බස් එකට නැගල ටික දුරක් යනකොට අයිය කෙනෙකුයි මාමා කෙනෙකුයි මගේ සීට් එකේම වාඩි උනා. මේ වෙනකන් අදුරන්නෙ නැති නිසා සද්දයක් නැතුව මාත් වීදුරුවෙන් එළිය බලාගෙන ගියා. ටික වෙලාවක් යනකොට ඇහෙනව පොඩි දේශපාලන සාකච්චාවක්. මුල්දි ගනන් නොගෙන හිටියට ටිකක් වෙලා යනකොට වැඩේ නැගල යනව වගේ නිසා පොඩ්ඩක් කන් දුන්න. 


     මාමා: මුන් ඔක්කොම එදා ඉදන් හොරකමනෙ කරේ..
     අයිය: ඔව් මුන් වෙලාවෙන් වෙලාවට බයිල ගහල මිනිස්සු රවට්ටනව.
     මාමා: මේ පාර ජේ.වී.පී එකටවත් දෙනව.
     අයියා:උනුත් එච්ච‍ර තමයි මහින්දව ගෙනාවෙත් උන්. මේ පාර යහපාලනේ                   ගෙනාවෙත් උන්. අන්තිමට වැරදි කිව්වට උන් නැත්තන් මහින්ද එදා දිනන්නෙත් නෑ. මෙදා මෛත්‍රී දිනන්නෙත් නෑ. මම නම් මේ පාර චන්දෙ දෙන්නෙ නෑ.

සංවාදෙ ඔතනට එද්දි මන් කල්පනා කරා මෙච්චර දෙයක් තේරෙන මිනිස්සු නිකන් ඉන්න එක අපරාදෙනෙ. ටිකක් කතා කරල බලන්න ඕනෙ කියල.
      මම: අයිය මේ පාර චන්දෙ නොදී ඉන්නද හදන්නෙ?
      අයියා: ඔව් මල්ලි
      මම: තේරුමක් නෑනෙ අයියෙ.
      අයියා: එතකොට පාලකයො තේරුම් ගනීවිනෙ චන්දෙ ප්‍රතික්ශේප කරපු ප්‍රමාණය වැඩි කියල. එතකොට එයාලට පනිවිඩයක් යාවිනෙ.
      මම: අයිය හිතන්නෙ උන් වැරැද්ද නොදැන කරනව කියලද? නෑ අයියෙ උන් දැන දැනම තමයි කරන්නෙ. උන්ට විරුද්ද නොවෙනව කියන්නෙ වක්‍ර විදිහට පක්ෂ වෙනව කියන එකමනෙ. අර කියමනක් තියෙන්නෙ රටේ අවාසනාව නරක මිනිසුන්ගෙ වැරදි ක්‍රියා නෙමෙයි හොද මිනිස්සුන්ගෙ නිහඩතාවය කියල. අයියට රටේ අවුල තේරිලත් අයිය විරුද්ධ නොවෙන එක අපරාදයක් නේද අයියෙ.
     අයිය: එතකොට මල්ලි කියන්නෙ...
     මම: අයිය කියපු කතාව හරි. මහින්දව ගෙනාවෙත් ජ.වි.පෙ යහපාලනය ආවෙත් ජ.වි.පෙ මහින්දව එලවපු නිසා. ඒ දෙකම අයියෙ ඒ මොහොතේ තිබිච්ච දේශපාලන අවශ්‍යතාවය නේද? යුද්ධය දිනන්න වගේම හොරා කාපු යුද්දෙ විකුනන් කන මහින්දව එලවන එක ඒ වෙලාවෙ අවශ්‍යම වෙච්ච දේ.
    අයියා: ඒක හරියි කියමුකො. ඒත් අපි විස්වාස කරන්නෙ කොහොමද ඉස්සරහ ගැන.
    මම: ජ.වි.පෙ දිනුවෙ තිස්සමහාරාමෙ විතරයි. ඒ වෙද්දි තිබ්බ දුප්පත්ම ප්‍රාදේශීය සභාවක්. ඒත් ජ.වි.පෙ පාලනය යටතේ ලංකාවෙ හොදම ප්‍රාදේශීය සභාව. කසල කලමනාකරණ වැඩසටහනකුත් එදා තිස්සෙ තිබුනා. හම්බුනේ එකයි ඒක තමයි ලංකාවෙ හොදම එක. වෙන මනවද අයියෙ දෙන්න ඕන සහතික.
    අයිය: ඒක නම් ඇත්ත මල්ලි. මාත් දන්නව ඔය කුනු ප්‍රශ්නෙ නම් මුන් වවාගෙන කනව. මල්ලි මනවද කරන්නෙ.
   මම: මන් දැන් කැම්පස් අවුට් වෙලා ජොබ් එකක් කරනව.
   අයිය: දෙන්න නම් නෙමෙයි හිටියෙ. ඒත් එකක් දීල බලන්න හිතෙනව.

ඔය විදිහට ටිකක් වෙලා කතා කරා. පෙරටුගාමී එක ගැනත් ඇහුව. ඉස් ඉස්සෙල්ලම හම්බෙච්ච පාර කුරුට්ටො අපේ ෆුල් ටයිම් කරන උන් ටික ගලවන් ගිහින් දැන් අනාත කරල කියල දුක හිතෙන කතන්දර කියන්න බෑනෙ. එයාලගෙ දේශපාලන අදහස් වෙනස් කියල ඒක එතනින් නැවැත්තුව.

"දේශපාලනය මට තිත්ත වෙලා, මම ස්වාදීනයි " කියන්නෙ කිසිම විදිහක නිදහසට කාරනාවක් නෙමෙයි කියල බොහොම ආදරයෙන් හැමෝටම මතක් කරනව. ඒ නිසා මේ පාර වෙනසක් කරන්න දීල බලමු.

No comments:

Post a Comment