වෙනසක ඇරඹුම -03 කොටස

මගහැරුනු අයට.. පලමු කොටස මෙතනින්.
                                  දෙවන කොටස මෙතනින්.

එදා හොස්ටල් ආවට පස්සෙ අපි ඉතිං කතා වුනේ "බැනුම් ඇහුවත් මොකෝ අර වගේ අක්ක කෙනෙක්ගෙන්" කියල.. දැන් ඉතිං සෙට් එක ලෙක්චර් යනව දවල්ට කන්න කැන්ටිමට යනව. ලුණු ඇඹුල් මිශ්‍ර තෙලකුත් කනව. ආයෙ එනව. ලෙක්චර් ඉවර වෙලා හොස්ටල් යනව. එදා දවසෙ රැග ගැන කතා කර කර හිනා වෙනව. ඕක තමයි උනෙ. දැන් උබල අහවි බැනුම් අහන්න මොකටද කැන්ටින් යන්නෙ කියල. ඒක වෙනම ආතල් එකක්. අපි ඉතිං උඩ පැනගෙන ගියාට සහෝදරියො ටික ඕවට වැඩි කැමැත්තක් නෑනෙ. මතක් කරන්න ඕන දෙයක් තියෙනව. අපේ කෙල්ලෙක්ට මන් දවසක් "උඹ" කියල කතා කරාම එයා මට කිව්ව "උඹ" කියල කතා කරන්න එපා ඒකට කැමති නෑ කියල. හැබැයි ඉතිං එයා තමයි සෙට් එකේ මුලින්ම ට්‍රැක් එකට වැටුනෙ. කොහොම හරි අපි ඉතිං හෙන පොරවල් වගේ ඒ දවස් වල කෙල්ලො ටිකට බැජ් ෆිට් ගැන කියනව. හරියට අපි උන්ව හදුව වගේ පුංචි පුංචි අඩුපාඩු වලට බැන්නෙ. ඒත් ඇත්තටම අපි පුංචි හරි වචනයක් හරි කිව්වනම් ඒ බැජ් එකට, උන්ට ආදරේට මිසක් කිසිම තරහකින් නෙමෙයි. ඒ නිසා අදටත් පසුතැවීමක් නෑ. ෆැකල්ටි එකේ ඩිපාට්මන්ට් පහක් තිබුණ. අපි බැජ් එකක් කිව්වෙ ඔය ඩිපාට්මන්ට් පහේම එකතුවට. අයියල අක්කල හැමදාම කිව්වෙත් ඒක. කොහොම හරි බැජ් ෆිට් හදන්න ඩිපාට්මන්ට් පහේ උන් එකට ගන්න ඒ දවස් වල මාර උන. රැයක් දවාලක් නැතුව ඒකට සැලසුම් කරා. එකපා‍රක් රෑම ප්ලෑන් කරල කෙල්ලො එක්ක ඇවිදින්න දාගෙන "ඔක්කොම හොදට කරල අන්තිමේ හානව" කියන්න වගේ ෆොටෝ එකක් ෆේස් බුක් දාල. පහුවදා හොදට අහගත්ත." තොපි බැජ් ෆිට් හදන්නෙ ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේ උන් විතරක් එලියට එක්කන් ගිහින්ද යකෝ? අනිත් උන් සහෝදරයො නෙමෙයිද?" මීට වඩා විනීත විදිහට ප්‍රශ්න වැල‍යි. හම්මේ ඉතිං සැප කනේ..

අපිව කැම්පස් එකේ ඔරියන්ටේශන් වලට ගත්තු මුල් සති දෙකේ ෆැකල්ටි වල අය කවලමේ තමයි හිටියෙ. ඒ නිසා අනිත් ෆැකල්ටි වල අයත් අදුරනව. කොහොම හරි ඔය කාලෙදි ඇග්‍රි ෆැකල්ටි එකේ කොල්ලෙක්ගෙ තාත්ත නැති වෙලා මල ගෙයක්. ලග පාත නෙමෙයි පොළොන්නරුවෙ අරලගන්විල. සති අන්ත දවසක් නිසා වැඩිය හොස්ටල් එකේ කට්ටිය හිටියෙත් නෑ. ඒත් හිටපු අය යමු කියල කතා වුනා. ඇග්‍රි එකේ උන් බස් එකක් යනව කියල ඒකට සෙට් වෙන්න බලන් කට්ටිය හිටියට බස් එකේ ඉඩ නැති වෙලා කට්ටියට යන්න බැරි වුණා. දැන් ඉතිං එක පැත්තකින් නෝණ්ඩියි අනික ටිකක් තරහයි උන් අපිව එක්කන් ගියේ නෑ කියල. පැරදිච්ච හිතත් අතින් අරන් හොස්ටල් එද්දි එකෙක් ආතල් එකට කියල "මචන් අපි පාරෙ බස් එකේ යමුද" කියල. වෙලාව රෑ 8යි කියල ගානකුත් නෑ අපිත් ඉතිං මොරාල් එකට "හරි යමන් අරුන්ට පේන්නත් එක්ක" කියල දෙපාරක් නොහිතම යෝජනාව අනුමත කරා. හොස්ටල් ගිහින් කට්ටියට විස්ත‍රේ කිව්ව. එතන හෙන භීශනේ.. සෙට් එකක් කියනව රෑ වෙලාලු පාරෙ අලි ඉන්නවලු. උන් ඒ ඩින්ගට ගෙදරටත් කියල. මොකක් හරි හේතුවකට බැජ් එක වෙනුවෙන් කියල එක එක කතන්දර කියල කොල්ලො 8ක් ගමනට සෙට් උනා. පඹහින්නෙන් බස් එකට නැග්ගෙ ෆුල් මොරාල් පිට. බදුල්ලෙන් බස් එක තිබුනෙ 11ට. සැප දෙනකොට පිලිවෙලට දෙනව කියන්න වගේ ඒ බස් එක බුක් කරල යන එකක් සීට් එකක්වත් නෑ. පැය 6ක් හිටගෙන යන්න වෙන්නෙ. කොල්ලොන්ගෙ මූනවල් ටික පුම්බපු බැලුවමක් හුලන් යනකොට වගේ.. මතක් වෙනකොටත් හිනා. එකෙක් අඩපු නැති එක විතරයි "අනේ මචන් මන් ආපහු යන්නන්" කියල. අන්තිමට ඌ අපිට රු.1000කුත් දෙන්න හැදුව අපිට යන්නත් ඌ ආයෙ හොස්ටල් යන්නත් එකගතාවයට. අපිත් ඇරියෙ නෑ කොහොම හරි ඌව තියාගත්ත ආව නම් යමු කියල. පැය 6ක් හිටගෙන ඇවිත් පාන්දර 5.30ට විතර දිඹුලාගල හන්දියෙන් බැස්ස කියමුකො. ඩයල් ටික වගේ ආවට සල්ලි දීල යන්න ආපු එකා අතේ විතරයි සල්ලි තිබිල තිබුනෙ. ඒකත් බස් ටිකට් වලටයි මගට කන්නයි වියදම් උනහම ආප්ප දෙකකට වඩා කන්න එකෙක් ගාවවත් සල්ලි නෑ. මතක විදිහට ආප්ප දෙකත් කාල එලිය වැටුනට පස්සෙ කඩෙන් අහගෙන අපි බැංකුවක් හොයාගෙන ගිහින් සල්ලි ගත්ත. තවත් කි.මී. 5ක් විතර ඇවිදල යෝජානාව දාපු එකාගෙ ගුණ වර්ණනා කර කර අපි මල ගෙදරට ගියා. කොහොම හරි කට්ටිය ඇත්තටම හොල්මන්. අපිට හෙන සැලකිලි. අනේ ඉතිං ඇග්‍රි එකේ අපේම සහෝදරියො දකිද්දි සහෝදර කමට වෙන්න ඇති මහන්සි කොහෙන් ගියාද දන්නෑ. ඒ දවස් වල ඔය කෙල්ලො ටික ෆැකල්ටි එකට යන්නෙත් අපේ හොස්ටල් එක ඉස්සරහින්. ඉතිං අපිටත් පොඩි අයිතියක් තියෙනවනෙ.. අපි ඉතිං කාටවත් හිරිහැරයක් කරන්නැති අහිංසක කොල්ලොනෙ. හිතට උනත් හිර වෙලා ඉන්න කියල බල කරේ නෑ ඔහේ නිදහසේ සැරි සරන්න නිදහස දීල තිබුනෙ. ඌ ඉතිං කෙල්ලො පස්සෙම ගියාට අපි පලි නෑනෙ. කොහොම හරි එදා දවසෙ ඒ කියපු සහෝදරියක් එක්කත් පොඩි කතාවක් දාගත්ත. වැරදියට හිතන්න එපා හරියටම කිව්වොත් පරාජිත ප්‍රේමයකට පලවෙනි අඩිතාලම.. අන්තිමට අපි අයෙ හොස්ටල් ආවෙ ඇග්‍රි එකේ අයියල ආපු බස් එකේ. අපි ගැන නොදන්න හින්ද ඒ අක්කල කිව්ව අපිව එයාලගෙ ෆැකල්ටි එකට අරන් ඇග්‍රි එකෙන් කොල්ලො ටිකක් ඇප්ලයිඩ් එකට දෙමු කියල. කොහොම හරි හොද කට්ටකුත් කාලා රසවත් මතක ටිකක් එක්ක ඒ චාරිකාවත් සාර්ථකව නිමා කරා.

ඔය කාලෙම අපේ සහොදරියක්ගෙ අයියගෙ විවාහ උත්සවයකටත් ආරධනා කරා. කට්ටිය ගිහින් හොදට කලා බීලා සින්දු කියල ආයෙ මනමාළය එක්කත් බීල කබරයත් දාලා හාගෙන කොල්ලොන්ට බොන එකත් එපා කරල අතිමට ගෙදරම රෑ නැවතිල සුද්ද සිංහල කියව කියව රෑ එලිවෙනකන් ඉදල උදේ පාන්දර ඇවිත් බස් තුනක හතරක නැගල හොස්ටල් ගියා. අර මන් කලින් කිව්ව අපේ ආතල් ඩයල් එක.. ඌ පාරෙ යන බස් නතර කරල අපිව කැම්පස් එකගාවට දාන්න ගනන් කතා කරනව. අපිට මැරෙන්න හිනා. තාමත් අපේ උන කොහෙ හරි යන්න සෙට් උනහම අරූට කියනව "මචන් බස් එකක් කතා කරමුද? "කියල.

හිරි කට්ටෙ නාපු හැටියි තව ආතල් ටිකකුයි ඊලගට... මතු සම්බන්දයි.